هنگام انتخاب نرمافزار برای سازمان خود، تصمیمگیرندگان باید بین چندین راهحل انتخاب کنند. این ممکن است شامل انتخاب نرمافزار برای مدیریت شرکت (نرم افزارERP) ، برای مدیریت زنجیره تأمین (SCM) یا برای مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) باشد. این سیستمهای مختلف چه کاری برای کمک به سازمان شما انجام میدهند، تفاوت بین ERP و CRM چیست؟ و آیا باید جداگانه باشند یا یکپارچه؟
ERP چیست ؟
ERP یا نرم افزار برنامهریزی منابع سازمانی، به عنوان یک مجموعه یکپارچه از برنامههای کاربردی کسبوکار تعریف میشود. ابزارهای ERP یک مدل فرآیند و داده مشترک را به اشتراک میگذارند که فرآیندهای عملیاتی گسترده و عمیق از جمله مالی، منابع انسانی، توزیع، تولید، خدمات و زنجیره تأمین را پوشش میدهد. برنامههای ERP فرآیندهای اداری و عملیاتی را در صنایع مختلف خودکار و پشتیبانی میکنند.
در هسته اصلی، یک سیستم ERP امور مالی را یکپارچه میکند، از جمله دفتر کل، حسابهای پرداختی، حسابهای دریافتی و گزارشدهی مالی. بسیاری از سیستمهای ERP همچنین به مدیریت موجودی، مدیریت سفارشات، تأمین و تولید گسترش مییابند. در بخش تولید، فرآیندهای عملیاتی شامل موارد زیر خواهند بود:
- برنامهریزی مواد
- زمانبندی کار
- هزینهیابی نیروی کار و مواد
- مدیریت کف کارگاه
- مدیریت ظرفیت کارخانه
- قابلیت ردیابی
ERP یا برنامهریزی منابع سازمانی، به عنوان یک پلتفرم برای کارایی و استانداردسازی فرآیندهای کسبوکار توسط گارتنر تعریف شده است نرم افزار ERP یک راهحل کسبوکار یکپارچه و متمرکز ارائه میدهد که عملکردها، عملیات و فرآیندهای کسبوکار را خودکار میکند. از آنجا که اطلاعات در یک سیستم متمرکز شدهاند، ERP ورودیهای تکراری را حذف میکند و جدیدترین و بهروزترین دادهها را در یک پلتفرم نگه میدارد. این امر میتواند بهرهوری کارکنان و عملیات را با کاهش وظایف دستی، صرفهجویی در زمان، منابع و هزینهها بهبود بخشد. همچنین فرآیندها را بین بخشها یکپارچه و ساده میکند. داشتن تمام اطلاعات در یک منبع به تصمیمگیرندگان دسترسی به دادههای قابل اجرا در فعالیتهای مختلف را میدهد. سیستمهای ERP میتوانند براساس نیازهای خاص یک شرکت سفارشیسازی شوند و مقیاسپذیر هستند.
سیستمهای ERP از برنامهریزی نیازمندیهای مواد (MRP) که برنامهریزی و زمانبندی موجودی برای فرآیند تولید است، به وجود آمدهاند. اما ERP فراتر از MRP میرود و تمام جنبههای مختلف یک کسبوکار را به یک پایگاه داده متصل و یکپارچه تبدیل میکند، به تولیدکنندگان اجازه میدهد وظایف و فرآیندها را سازماندهی کنند و اطلاعات تولید را در سراسر سازمان به اشتراک بگذارند.
برای تولیدکنندگان و توزیعکنندگان، سیستم ERP دارای یک سیستم ردیابی موجودی جامع است که به آنها کمک میکند موجودی را کنترل و مدیریت کنند. این امر باعث میشود که بدانند چه مواد خامی مصرف شدهاند، چه مواد موجودی به یک کار خاص اختصاص داده شدهاند و چه اقلامی کم یا تمام شدهاند. این امر به بخش تأمین کمک میکند تا بداند چه زمانی باید سفارشات خرید جدید را ثبت کند.
تأمین در یک محیط تولیدی میتواند فرآیندی پیچیده باشد. یک سیستم ERP با استفاده از دادههای تاریخی و اطلاعات مربوط به نیازهای تولید، فرآیند تأمین را ساده میکند تا اقلام با زمان تحویل طولانی به موقع آماده باشند.
مدیریت زنجیره تأمین (SCM) چیست؟
سیستمهای SCM توسط تولیدکنندگان و توزیعکنندگان برای مدیریت جریان کالاها از تأمین مواد خام تا تحویل کالاهای نهایی به مشتری استفاده میشوند.
SCM چه چیزی ارائه میدهد؟
با داشتن دادههای مربوط به مواد و محصولات در حین حرکت در زنجیره تأمین، کسبوکارها بهتر میتوانند عملیات را هماهنگ کنند، کاراییها را بهبود بخشند، بهتر پیشبینی و برنامهریزی کنند و اطمینان حاصل کنند که مشتریان آنچه را که سفارش دادهاند به موقع و به طور کامل دریافت میکنند.
مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) چیست؟
نرمافزار CRM برای بهبود روابط با مشتریان استفاده میشود. این ابزار مهمی برای تیمهای فروش، بازاریابی و پشتیبانی مشتری است. یک CRM دادههای مشتری را در هر مرحله به صورت لحظهای مدیریت و متمرکز میکند تا دیدی جامع از پایگاه مشتریان ارائه دهد.
CRM چه چیزی ارائه میدهد؟
یک CRM تعامل بین مشتریان و شرکت را مدیریت میکند. این شامل تمام مراحل از جذب یک تماس تا پیشنهاد، مسیر خرید، فروش و خدمات پس از فروش است CRM به تیمهای فروش و بازاریابی کمک میکند تا شخصیتهای خریدار را بسازند و مشتریان را بخشبندی کنند، اطلاعات را تولید کنند و حتی دادهها را از منابع دیجیتال دیگر مانند شبکههای اجتماعی دریافت کنند. برای تیمهای خدماتی، این امکان را فراهم میکند که کارکنان مواردی را برای حل مشکلات محصولات پس از فروش ایجاد کنند و تجربه خدمات مشتری را بهبود بخشند.
ترکیب ERP، SCM و CRM :
ترکیب یک سیستم ERP و SCM میتواند به تولیدکنندگان در چندین روش کمک کند، از جمله:
- برنامهریزی و مدیریت بهتر موجودی،
- اجازه دادن به بخش تأمین برای تصمیمگیری بهتر در مورد خرید و انتخاب تأمینکنندگان،
- مدیریت شبکههای پیچیده زنجیره تأمین به صورت کارآمدتر.
یک سیستم ERP بر مدیریت کسبوکار تمرکز دارد تا کارایی سیستم کسبوکار را در زمینههایی مانند تأمین، کنترل موجودی، تحویل و صورتحساب بهبود بخشد. با یکپارچهسازی با یک سیستم SCM، یک راهحل ERP دید کاملی از فرآیندهای ورودی و تولید دارد.
به نوعی، CRM برعکس SCM است. یک سیستم ERP و CRM دادههای مربوط به تعاملات مشتری را یکپارچه میکند. دادههای مشتری ارزشمند هستند و با یکپارچهسازی آن با ERP، میتوان آن را در دسترس سایر بخشهای سازمان قرار داد.
در سال 2016، گارتنر اصطلاح جدیدی به نام ERP پستمدرن معرفی کرد که در آن دو دسته استراتژی ERP را شناسایی کرد: اداری و عملیاتی.
بخش اداری بر مالی، مدیریت سرمایه انسانی و تأمین غیرمستقیم تمرکز دارد – ERP قدیمی. بخش عملیاتی نحوه گسترش ERP توسط تولیدکنندگان و توزیعکنندگان به زمینههایی مانند تولید و زنجیره تأمین برای به حداکثر رساندن کاراییهای عملیاتی است. به عبارت دیگر، ERP جدید شامل مشتری و زنجیره تأمین است.
مدیریت زنجیره تأمین (SCM) بر مدیریت روابط با تأمینکنندگان تمرکز دارد. مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) درباره مدیریت روابط با مشتریان است. برنامهریزی منابع سازمانی (ERP) درباره مدیریت کسبوکار و عملیات است.
با ترکیب این سیستمها، تمام دادههای یک سازمان در هنگام تراکنش اولیه جمعآوری، به صورت متمرکز ذخیره و بهروزرسانی میشوند. این ترکیب یک ابزار بسیار مؤثر برای مدیریت جامع کسبوکار ایجاد میکند.
آخرین استدلال برای یکپارچهسازی ERP، SCM و CRM دوباره از گارتنر میآید که در سال 2020 به چهارمین دوره ERP اشاره کرد. این دوره فراتر از منابع و برنامهریزی در سازمان است و به یک اکوسیستم گستردهتر که مشتریان و تأمینکنندگان را در بر میگیرد، میپردازد، جایی که:
“نیاز به ایجاد، مدیریت و درک دادهها بسیار مهم است.”
برای به دست آوردن ارزش از دادهها، منطقی است که ERP، SCM و CRM یکپارچه شوند.